ایران ... خطرناک ترین کشور برای سرمایه گذاری

سرمایه گذاری بین المللی یکی از پدیده های اقتصادی و مالی است که با از بین رفتن دوران ناسیونالیسم و ظهور جهان به عنوان یک واحد جهانی پر از ویژگی هایی که در آن امور اقتصاد ، سیاست ، فرهنگ ، جامعه شناسی و رفتار با هم همپوشانی دارد ، گسترش یافته است. و متعلق به جهان ، دولت از مرکز توجه به بازارهای جهانی و بین المللی تغییر کرده است و نیروها در تعیین تصمیم اقتصادی دولت ، با گسترش استانداردها و شیوه های مختلف برای بیرون راندن آن از آن ، درگیر هستند. محیط محلی باریک به خارج از کشور ، با توجه به اینکه ارتباطات و فناوری و حرکت سرمایه ، که ظاهر آن در اواخر قرن هجدهم و تکامل سریع آن در قرن بیستم در طول انقلاب صنعتی در اروپا همزمان بود ، و سپس وارد بسیاری از افراد شد. مناطق فنی در اواخر قرن بیستم و آغاز ملحد و قرن بیستم ، نقش اصلی خود را درایجاد یک تغییرات جهانی سریع و روان ، منجر به ظهور نهادهای بزرگ با تأثیر عمیق بر اقتصاد جهانی ، مانند سرمایه گذاری بین المللی و فرمول جایگزین آن شد. به عنوان شرکت های چند ملیتی ، زمان فعلی شاهد گسترش این سرمایه گذاری های بین المللی بوده است. همانطور که آنها در تلاشند تا از طریق انتقال سرمایه و فناوری ، استانداردهای زندگی کشورهای میزبان را بالا ببرند و به این ترتیب منجر به همگرایی استانداردهای جهانی زندگی شوند. بنابراین ، کشورهای میزبان که با فراهم کردن مشوق هایی برای تشویق آن ، برای تأمین آب و هوا برای چنین سرمایه گذاری تلاش می کنند. معافیت گمرک ، تضمین سرمایه گذاری خارجی و همچنین بررسی روش مالیات ، از طریق کاهش مالیات بر سرمایه گذار بین المللی ، قابل توجه است که سرمایه گذاران بین المللی یا این اشخاص غول پیکر ممکن است در نتیجه برخی از خطرات و ماجراهای در نتیجه با برخی مواجه شوندمشکلات و خطرات مربوط به درآمد حاصل از سرمایه گذاری یا مشکلات سیاسی به دلیل عدم ثبات سیاسی در کشور میزبان. و با توجه به اهمیت سرمایه گذاری بین المللی در تقویت اقتصادهای کشورها ، سازمان مستقل غیر دولتی با عنوان "شاخص ضد پولشویی بازل (AML)" لیستی از کشورهایی را صادر کرد که خطرناک ترین برای سرمایه گذاری در لیست است. شامل لیستی از 146 کشور توالی با توجه به نسبت ریسک و خطر در سرمایه گذاری در سال 2017 ، و وضعیت کمتر در معرض خطر یا به عبارتی ایمن ترین ،

ایالت فنلاند و توالی شماره 146 است. خطرناک ترین یا خطرناک ترین ایالت ایران و توالی شماره 1. است. در مورد عراق ، و "با تشکر" برای دولت های جانبی پی در پی ، حتی در این امر نیستلیستشاید این مورد برای اکثر پیروان امور عراق شناخته شود ، عراق مطابق با رتبه بندی کارشناسان سیاسی بین المللی ، به عنوان "یک کشور شکست خورده" توسط فساد که از سال 2003 در تمام اتصالات دولت عراق گسترش یافته است ، طبقه بندی شده است. امروز< Span> ایالت فنلاند و توالی شماره 146 است. خطرناک ترین یا پرخطر ترین ایالت ایران و توالی شماره 1 است. در مورد عراق ، و "با تشکر" برای دولت های عادلانه پی در پی ،حتی در لیست! شاید این مورد برای اکثر پیروان امور عراق شناخته شود ، عراق مطابق با رتبه بندی کارشناسان سیاسی بین المللی ، به عنوان "یک کشور شکست خورده" توسط فساد که از سال 2003 در تمام اتصالات دولت عراق گسترش یافته است ، طبقه بندی شده است. امروز. ایالت فنلاند و ترتیب شماره 146حتی در لیست! شاید این مورد برای اکثر پیروان امور عراق شناخته شود ، عراق مطابق با رتبه بندی کارشناسان سیاسی بین المللی ، به عنوان "یک کشور شکست خورده" توسط فساد که از سال 2003 در تمام اتصالات دولت عراق گسترش یافته است ، طبقه بندی شده است. امروز

اما سؤالی که در این زمینه مطرح می شود ، علی رغم برطرف کردن تحریم های بین المللی بر ایران ، که بازارهای آن شامل 80 میلیون مصرف کننده است ، در ژانویه سال 2016 ، چرا این سازمان ایران را خطرناک ترین کشور برای سرمایه گذاری بین المللی دانست؟و می توان آن را به دلایل زیر خلاصه کرد: I. اکثر سرمایه گذاری های خارجی که در ایران ارائه می شود با اهداف توسعه پایدار سازمان ملل متحد تضاد کامل دارند ، زیرا آنها اساساً به بخش نفت و گاز می روند و خدمت نمی کنندو به نفع مردم محلی فقط اقتدار رژیم و نگهبانان انقلابی را تقویت می کند. دوم: آزادی در ایران غیر وجود ندارد ، و پیشگیری از آزادی ها تا حدی حاصل می شود تا از تصرف ظرف ها در کانال های خارجی و محدودیت های اینترنت جلوگیری شود و این حریم خصوصی در اینترنت بسیار خطرناک است که می تواند جدی باشدپیامدهای ایمنی کارمندان ، مشتریان و فروش محصولات رایانه ای. III کار کودکان در ایران به طور گسترده ای گسترده است و تعداد آنها بیش از سه میلیون فرزند شاغل است. IV - امنیت در کار یک چالش بزرگ است ، زیرا هیچ قانونی وجود ندارد که از کارگرانی که در شرایط خطرناک از کار خودداری می کنند ، محافظت کند و میزان مرگ و میر کارگران در ایران هشت برابر بیشتر از میانگین جهانی است. طبق پزشکی قانونی که بین ماه مه و ژوئیه 2015 ، 650 نفر در اثر تصادفات در محل کار جان خود را از دست دادند و ده هزار و صد و نه زخمی شدند. V. تبعیض در اشتغال به عنوان ممنوعیت اقلیت های مذهبی ، قومی یا مخالفان و مخالفان سیاسی از حق تمرین حرفه های خاص ، و اینکه سه میلیون پناهنده افغان در ایران وجود دارند ، دو میلیون نفر از آنها در یک وضعیت غیرقانونی که در آن قرار دارندسوءاستفاده در کار در شرایط خطرناک ، و دستمزد پایین و بدون ضمانت یا هرگونه حقوق دیگر. این که اقلیت ها 50 درصد از جمعیت ایران را تشکیل می دهند ، و در معرض تبعیض شدید در حوزه حقوق هستند ، به عنوان مثال ، در مناطق کرد ، نرخ بیکاری برای اشتغال بالاترین در بین مناطق دیگر است و استاندارد زندگیحداقل ، و مشارکت در یک آموزش محدود و بدون زیرساخت های کافی و خدمات اساسی. viسرمایه گذاری های خارجی در تهران متمرکز شده است ، در حالی که توسعه نیاز به ایجاد فرصت های شغلی در مناطقی که اقلیت ها هستند ، همراه با تحمیل سهمیه کارگران محلی است.

در این زمینه ، "Isolde Okaza" ، مسئول سیاست های توسعه سازمان "اتحاد سود" (اتحاد جنوب) خاطرنشان کرد که ایران در طبقه بندی شفافیت بین المللی در سال 2016 از نظر گسترش فساد ، در رتبه 131 قرار گرفت. از کل 176 کشور ، و این که حقوق کارگران وجود ندارد ، هیچ قانونی در ایران برای محافظت از کارگران در برابر استثمار ، تبعیض یا سوءاستفاده و یا هدر دادن حقوق وجود ندارد. وی گفت ، آزار و اذیتهای جنسی در مورد بیشتر آنها گزارش نشده است ، اما آنها در محیط کار حضور دارند. vii فقدان حاکمیت قانون در ایران ، بازداشت خودسرانه ، عدم آزادی بیان ، عدالت مستقل نیست. هیچ قانونی برای محافظت از کارگران در برابر سوءاستفاده ، تبعیض یا آزار و اذیت وجود ندارد. و کارگران بدون اینکه بتوانند از خود دفاع کنند ، اخراج می شوند. به همین دلایل در کل ، ایران از نظر خطرناک ترین کشور برای سرمایه گذاری بین المللی و اخراج آن در رده اول قرار دارد.