Areeda-turner در بازارهای دو طرفه

ما قانون Areeda-tuer را به بازارهای دو طرفه گسترش می دهیم. ما نشان می دهیم که یک انحصار دو طرفه ممکن است آن را به سود سودآوری کوتاه برای پرداخت قیمت زیر هزینه حاشیه ای از یک طرف بازار پیدا کند. از این رو نشان می دهد که قیمت زیر هزینه حاشیه ای از یک طرف از یک بازار دو طرفه نیست ، نمی تواند نشانه شکار در نظر گرفته شود. ما سپس برای یک قانون دو طرفه Areeda-Tuer استدلال می کنیم که حاشیه های قیمت هزینه را در هر دو طرف بازار در نظر می گیرد. دو مثال نشان می دهد که استفاده از یک قانون یک طرفه AreEDA-Tuer ممکن است یکی را به ارزیابی قیمت های قانونی به عنوان غارتگرانه سوق دهد یا قیمت های غارتگر را قانونی در نظر بگیرد.

روی نسخه خطی کار می کنید؟

معرفی

در این مقاله ، ما قانون Areeda-tuer را به بازارهای دو طرفه گسترش می دهیم. ما این کار را با پیروی از منطق اصلی Areeda و Tuer (1975) انجام می دهیم. در مقاله اصلی خود ، نویسندگان تصمیم گرفتند كه خط تقسیم منطقی بین قیمت های حقوقی و قیمت های مشروعیت را كه باید به عنوان غارتگر در نظر گرفته شود ، شناسایی كنند. اتخاذ تعریف کلاسیک از شکار به عنوان فداکاری عمدی درآمدهای فعلی به منظور رانندگی رقبای خارج از بازار و سپس جبران خسارات ، آنها پیشنهاد کردند که "بی [بدون] با هزینه متوسط یا بالاتر از حد متوسط ، قیمت زیر پیش بینی منطقی (1) هزینه های حاشیه ای Shortrun یا (2) متوسط هزینه های متغیر باید درنده تلقی شود ، و انحصارگر ممکن است به این دلیل که قیمت وی "تبلیغی" بوده یا صرفاً با قیمت پایین یک رقیب باشد ، دفاع نکند. علاوه بر این "[R] تشخیص می دهد که داده های حاشیه ای به طور معمول در دسترس نیستند" آنها نتیجه گرفتند که "[یک] قیمت زیر هزینه متوسط متغیر متوسط پیش بینی شده باید به طور قطعی غیرقانونی فرض شود". پاورقی 1

به دنبال منطق اصلی Areeda و Tuer (1975) ، ما به دنبال آستانه قیمت هستیم ، به گونه ای که قیمت زیر این آستانه باید درنده تلقی شود. ما استدلال می کنیم که چنین آستانه ای باید ویژگی بازارهای دو طرفه را در نظر بگیرد. در این بازارها شرکت ها به عنوان سیستم عامل عمل می کنند و دو محصول یا خدمات مختلف را به دو گروه متمایز از مشتریان می فروشند. پاورقی 2 نمونه ای از بازار روزنامه ها است که در آن ناشران محتوا را به خوانندگان و اسلات تبلیغاتی به تبلیغ کنندگان می فروشند.

یک بازار دو طرفه بیشتر با بیرونی شبکه غیرمستقیم بین دو گروه از کاربران مشخص می شود. اینها زمانی بوجود می آیند که ابزار (یا سود) به دست آمده توسط مشتری (چه مصرف کننده نهایی یا یک شرکت) از یک گروه به تعداد مشتریان گروه دیگر بستگی دارد و دو گروه از مشتریان این بیرونی ها را درونی نمی کنند. پاورقی 3

در مورد روزنامه ها ، تبلیغ کنندگان ارزش بیشتری را برای تبلیغات در یک روزنامه خاص قرار می دهند ، خوانندگان بیشتری از روزنامه دارند. خوانندگان ممکن است تحت تأثیر میزان تبلیغات در روزنامه ، پاورقی 4 قرار بگیرند ، اما برای اینکه بازار دو طرفه باشد در حال حاضر حضور یک اثر شبکه غیرمستقیم کافی است. پاورقی 5

در حالی که مشتریان از خارجی بودن (یا بیرونی) در بالا درونی نمی کنند ، سیستم عامل های دو طرفه هنگام تصمیم گیری در مورد استراتژی های بهینه قیمت گذاری ، آن را درونی می کنند. در نتیجه ، قیمت های حداکثر سود توسط سیستم عامل های دو طرفه ممکن است با هزینه های شرکت ها در بازارهای یک طرفه بسیار متفاوت باشد.

همانطور که توسط روچت و تیرول (2006) اشاره شد ، در یک بازار دو طرفه ، که در آن دو محصول یا خدمات به دو گروه از مشتریان فروخته می شوند ، می توان سطح قیمت را از ساختار قیمت متمایز کرد. سطح قیمت مجموع دو قیمت است ، در حالی که ساختار قیمت نسبت دو قیمت است. هنگامی که واحد اندازه گیری کالاها یا خدمات فروخته شده در دو طرفه متفاوت است و تطبیق مشتریان از دو طرف یک به یک نیست ، سطح قیمت فقط مبلغ دو قیمت نیست بلکه مبلغ آن استاز دو قیمت بیان شده در همان واحد اندازه گیری.

در مورد روزنامه ها ، سطح قیمت مبلغ قیمت پوشش و درآمدهای تبلیغاتی در هر کپی است. پاورقی 6 به طور مشابه ، ساختار قیمت نسبت این دو است. پاورقی 7 در بازارهای دو طرفه نه تنها سطح قیمت بلکه ساختار قیمت سود شرکت ها را نیز تعیین می کند. به عنوان مثال ، سود یک ناشر نه تنها به میزان درآمد در هر کپی از روزنامه که می تواند جمع کند بستگی دارد بلکه به چه درصد از درآمد از خوانندگان در مقابل تبلیغ کنندگان نیز می آید: برای درآمد معینی در هر نسخه ، یک استراتژی تجاری که فقط خوانندگان را به خود اختصاص می دهدممکن است به همان اندازه سودآور نباشد که فقط تبلیغ کنندگان را متهم کند. در واقع ، ما روزنامه های رایگان را بیشتر از آنچه که روزنامه های بدون تبلیغ را مشاهده می کنیم ، مشاهده می کنیم.

تفاوت در استراتژی های قیمت گذاری که مشخصه ضمانت های دو طرفه بازارهای دو طرفه در بسیاری از موارد درمان ضد انحصاری متفاوت است. یک بررسی اخیر در مورد این موضوعات ، ایوانز و اشمالنس (2015) است.

پارکر و آلستین (2005) جزو اولین کسانی بودند که یک مدل اقتصادی را ارائه دادند که برجسته می کند که در بازارهای دو طرفه قیمت گذاری زیر هزینه حاشیه ای از یک طرف ممکن است یک استراتژی حداکثر سود (غیرقانونی) باشد. در واقع ، با قیمت گذاری زیر هزینه حاشیه ای از یک طرف بازار ، یک شرکت فروش از آن طرف را افزایش می دهد ، بنابراین تقاضا و سود را از طرف دیگر افزایش می دهد. رایت (2004) این ادعا را شامل می شد که "قیمت زیر هزینه حاشیه ای از یک طرف بازار نشانه شکار است" در بین هشت خطایی که ناشی از استفاده از یک منطق یک طرفه در بازارهای دو طرفه است. پاورقی 8

علیرغم هشدارهای ادبیات اقتصاد ، مقامات رقابت و دادگاه ها تمایل دارند با یک منطق یک طرفه ، ادعاهای غارتگرانه را تجزیه و تحلیل کنند. در مورد اخیر ، نقشه های بوتین در مقابل گوگل ، پاورقی 9 به عنوان مثال ، دادگاه تجاری پاریس گوگل را به دلیل سوءاستفاده از موقعیت غالب در بازار نقشه های آنلاین که امکان جغرافیای فروشگاه ها را فراهم می کند ، مقصر دانست. پاورقی 10 دادگاه با توجه به اینکه قیمت API Google Maps ، برابر با 0 € برابر است ، به تصمیم خود رسید ، لزوماً پایین تر از هزینه های تولید خدمات بود. جالب اینجاست که دادگاه فقط از تشخیص پیامدهای مربوط به سیاست رقابت استراتژی دو طرفه تجارت Google متوقف شد ، زیرا تشخیص داد که گوگل طبق قراردادها می تواند تبلیغات را در سرویس API Google Maps خود وارد کند و بنابراین بفروشدتبلیغات هدفمند.

قضاوت هایی مانند موارد فوق ممکن است تا حدودی به این دلیل باشد که بیشتر مشارکتهای سیاست تاکنون ، مانند رایت (2004) ، از استفاده از قانون یک طرفه AREEDA-Tuer به بازارهای دو طرفه انتقاد کرده است بدون اینکه جایگزین ارائه شود. حتی این مشارکتهای سیاست ، مانند فلچر (2007) یا ایوانز و نوئل (2008) ، که ضرورت ارائه راهنمایی برای پزشکان را به رسمیت می شناسد ، از ارائه روش های جدید قابل اجرا کم است. در حقیقت ، هنگامی که گوگل تصمیم دادگاه تجاری پاریس را تجدید نظر کرد ، دادگاه تجدید نظر پاورقی پاریس 11 تصمیم به تعلیق درآورد و از مرجع رقابت فرانسه خواسته است تا نظر خود را در مورد اینکه آیا رفتار گوگل باید ضد رقابتی تلقی شود ، ارائه دهد. پاورقی 12 درخواست دادگاه تجدید نظر ، عدم اطمینان در بین پزشکان را با توجه به معیارهای تعیین قیمت های غارتگر در بازارهای دو طرفه برجسته می کند.

ما با توضیح اینكه چگونه باید قانون AREEDA-Tuer را اصلاح كنیم تا دو طرفه بازار را به حساب آورد ، در پر كردن این شکاف مشاركت می كنیم. آزمایش قیمت گذاری درنده در یک بازار دو طرفه باید حضور اثرات شبکه غیرمستقیم بین دو طرف را در نظر بگیرد. از این رو ، باید تشخیص دهد که حاشیه های قیمت در دو طرف بازار به هم پیوسته است. بنابراین ما نشان می دهیم که فرد باید سطح کلی قیمت را با هزینه حاشیه مشترک دو طرفه بازار مقایسه کند. از آنجا که ، همانطور که قبلاً توسط Areeda و Tuer (1975) ذکر شد ، به دست آوردن داده های هزینه حاشیه ای دشوار است ، باید سطح کلی قیمت را با متوسط هزینه متغیر متوسط مقایسه کرد.

Filistrucchi و همکاران.(2013) خاطرنشان كرد كه دو نوع بازارهای دو طرفه وجود دارد. بازارهای دو طرفه عدم تعامل با عدم وجود معامله بین دو طرف بازار مشخص می شود و حتی اگر تعامل وجود داشته باشد ، معمولاً قابل مشاهده نیست ، به طورییا تعرفه دو قسمتی امکان پذیر نیست. نمونه های معمولی بازارهای رسانه ای هستند. در عوض ، بازارهای معاملات دو طرفه با حضور و مشاهده معامله بین دو گروه از کاربران پلتفرم مشخص می شوند. در نتیجه ، این پلتفرم قادر است نه تنها قیمت پیوستن به پلتفرم را شارژ کند ، بلکه یک مورد برای استفاده از آن نیز دارد ، یعنی می تواند یک تعرفه دو قسمتی را بپرسد. نمونه هایی در این گروه شامل طرح های کارت های پرداخت ، بازارهای مجازی ، خانه های حراج و سیستم عامل ها است.

گسترش قانون Areed a-tuer که ما توسعه می دهیم مطابق با پیشنهاد اوانز (2003) برای بازارهای معامله است. پاورقی 13 این پیشنهاد از یک مدل رسمی حاصل نشده است. علاوه بر این ، ایوانز (2003) دشواری در ارائه راهنمایی در مورد نحوه اجرای آزمون در بازارهای دو طرفه عدم تعامل را تشخیص داد. فرمول های ما ، که از استفاده از همان منطق Areeda و Tuer (1975) گرفته شده است ، در عوض در بازارهای دو طرفه عدم تعادل مانند بازار روزنامه هایی که در فرقه می دانیم ، قابل استفاده است. 3. با این حال ، به دنبال همین رویکرد همچنین برای بازارهای معاملات دو طرفه ، در واقع فرمول های مشابهی را با پیشنهادهای اوانز (2003) بدست می آورد.

فلتچر (2007) در مورد قیمت گذاری درنده در بازارهای معاملات دو طرفه ، اظهار داشت که یک قانون قیمت گذاری درنده باید از این یافته در روچت و تیرول (2006) تهیه شود که نشانه گذاری در هر طرف یک بازار دو طرفه قابل محاسبه است. یک بازار یک طرفه ، با توجه به این که هزینه حاشیه ای باید درآمد اضافی را که فروش اضافی در آن طرف بازار در آن طرف بازار ایجاد می کند ، کم کند. به نظر می رسد که شهود دومی تا حدی نیز برای بازارهای دو طرفه عدم تعادل نیز صادق است. با استخراج شرایط ما از یک مدل رسمی ، ما توضیح می دهیم که این اصطلاح اضافی در یک بازار دو طرفه غیرقانونی است و برجسته می کند که فرد نیز باید هزینه اضافی را که در آن طرف بازار متحمل شده است ، در نظر بگیرد.

ما سپس قانون دو طرفه Areeda-Tuer خود را برای دو مورد در صنعت روزنامه اعمال می کنیم. ما ابتدا به جنگ قیمت در روزنامه های روزانه کیفیت انگلیس در دهه 90 نگاه می کنیم و آزمایش می کنیم که آیا استراتژی قیمت گذاری تایمز از سپتامبر 1993 تا دسامبر 1995 نمونه ای از قیمت گذاری های درنده بود ، همانطور که توسط رقبای آن ادعا شده است ، به ویژه توسط افراد مستقل. این پرونده توسط دفتر تجارت منصفانه (OFT) مورد بررسی قرار گرفت که در برابر وجود رفتار غارتگرانه به پایان رسید.

این پرونده در آن زمان از پیامدهای سیاسی خود لذت می برد و بحث و گفتگو را متوقف نکرده است ، نه تنها به این دلیل که تصمیم ، چه درست و چه نادرست ، شامل تحقیقات تجربی زیادی نبود بلکه به این دلیل است که امروز با توجه به آن نگاه می کند. نظریه بازارهای دو طرفه ، جالب توجه است که OFT هیچ تحلیلی از بازار تبلیغات انجام نداده است. ما نشان می دهیم که ، اگر این کار را انجام داده است ، می فهمید که استراتژی قیمت گذاری زمان احتمالاً درنده نبوده است ، حتی تخمین هزینه های مستقل را نیز به دست می آورد ، طبق آن زمان تایمز با قیمتی زیر متوسط به خوانندگان فروخته می شدهزینه متغیر

سپس در مورد پرونده مجلات آبردین بحث می کنیم ، که استراتژی های قیمت گذاری آنها بین سالهای 1996 و 2000 نیز توسط OFT مورد بررسی قرار گرفت. این یک مورد از شکار ادعایی بود که روزنامه های رایگان در اسکاتلند را درگیر می کرد. دادگاه و دادگاه تجدید نظر (CAT) حاشیه قیمت هزینه را محاسبه کرد و نتیجه گرفت که قیمت های تبلیغاتی که توسط مجلات آبردین در پاسخ به ورود Aberdeen & District Independent تعیین شده است ، زیر هزینه های متغیر متوسط و بنابراین درنده است. ما استدلال می کنیم که ، اگرچه خوانندگان هزینه روزنامه ها را پرداخت نکردند ، اما OFT رویکرد درستی را در نظر گرفت و همچنین هزینه های متحمل شده از طرف خوانندگان را نیز در نظر گرفت.

این مقاله به شرح زیر سازماندهی شده است: فرقه. 2 قیمت گذاری انحصار در بازارهای دو طرفه را با قیمت گذاری انحصار در بازارهای یک طرفه مقایسه می کند و قانون Areeda-Tuer یک طرفه را به بازارهای دو طرفه گسترش می دهد. در فرقهما دو مورد از رفتار ادعایی درنده در بازار روزنامه های روزانه ، یعنی زمان در مقابل جنگ مستقل و پرونده مجلات آبردین را تجزیه و تحلیل می کنیم. بخش 4 نتیجه می گیرد.

Areed a-tuer از یک تا دو طرف

یک طرفه در مقابل قیمت انحصار دو طرفه

ما در اینجا تفاوت بین قیمت گذاری انحصار در بازارهای یک طرفه و دو طرفه را نشان می دهیم.

نقطه شروع ما فرمول شناخته شده ای برای علامت گذاری در یک انحصار یک طرفه است